Ne nje emision ndegjova letren qe me kishte shprehur dashurine, provova te ja kthej por nuk mu realizua deshira, sot jam e martuar pa dashuri dhe…-Pershendetje.Urime per faqen tuaj shume interesante . Une dua te mbetem anonim ne lidhje me historine time . Nga ta filloj me pare nuk e di ! Brengat e mia kane filluar qe atehere qe mbaj mend veten time . U rrita me veshtiresi , jo sepse nuk ishim ne gjendje te mire ekonomike , por sepse , kur ne nje familje e ke kuptuar se ti je aty thjesht per numer dhe jo nga dashuria , atehere e kupton arsyen . Kaluan vitet dhe une hyra ne moshen e adoleshences . Ne ato vite ishte nje i ri i cili insistonte shume qe te dilnim bashke . Por , ne ato vite ishte shume e veshtire te realizohej kjo gje . Flas per vitin 1992 . Ai kishte maunen e tij , dhe hynte ne cdo rruge qe me shikonte . Nje dite me pyet se e kujt isha . Une , duke pasur frike , nuk I thashe emrin e babait tim por te xhaxhait , i cili kishte tre djem . Diten tjeter ishte shume i nervozuar dhe me shante nga brenda mjetit te tij . Arrin te me therese ne mes te nje fushe aviacioni te vjeter , kishte me vete edhe te vellane aty , dhe me thote te shkoj afer deres te makines se donte te me thoshte dicka . I vellai ( te pakten keshtu besoj se ishte ) , i thote te me lere . Kurse ai po insistonte . Afrohem dhe per pak sa nuk me merr por aty nderhyn motra ime dhe me shpeton . Ai kishte qene bashke ne ushtri me djalin e xhaxhait. Por arsyen se perse ishte i nervozuar nuk e mesova kurre . E merr vesh babi im dhe me mban ne shtepi per rreth nje muaj . Qe atehere nuk e pashe me kurre . Atehere isha vetem 15 vjec . Kur arrij ne moshen 19 mu desh te shkoja me nenen time ,se kishte lindur motra , ne martenitet . Marim autobusin per tu kthyer dhe , ashtu sic kthej koken rastesisht , shikoj dy sy qe me shikonin me shume admirim nga pasqyra e autobusit . Kthej koken diku tjeter , sepse me vinte rende , por kur e kthej koken perseri , ato dy sy ishin perseri aty dhe me shikonin mua . E kam pare perseri pas nje viti kur isha me motren dhe mbesen time . Kesaj here ai nuk e drejtonte autobusin , por erdhi aty ku ishim ne dhe po perkedhelte mbesen time . Me pas , ishte nje emision , ja si puna e faqes tuaj , por me nje ndryshim se letrat i lexonte mederatorja dhe aktorja e talentuar Zamira Kita . Une i degjonja shpeshhere ato , se ishin shume interesante . Rastesisht , degjoj titullin ” Syte e tua ne pasqyre ” . Dhe duke e degjuar ate , kuptova se ishte i njejti person qe fola me lart . Me pak fjale ,ai ishte shume i dashuruar me mua , dhe se kerkonte ti jepnja nje mundesi qe te takohej me mua . U emocionova shume por nuk dinja si te vepronja . Vendos te shkruaj nje leter dhe une , por mbaj mend se nuk kisha stilolaps , dhe e kam shkruar me nje laps blu …Ja jap nipit tim ate qe ta coje ne poste , por letra ishte pa zarf . I urrej aq shume ato vite , ato kushte jetese , ato mundesira …Nuk e di , nese ajo leter vajti donjehere ne duart e Zamires apo jo . Edhe pse i degjonja te gjitha episodet e emisionit te saj , une nuk e degjova kurre letren time . Pas disa kohesh ai vjen me autobus ne qender te fshatit . Une e shikoj rastesisht nga larg ,sepse kisha shkuar te benje gjilperen time te rradhes tek infiermjerja e fshatit sepse ate vit ishte nje grip shume i rende dhe une isha ftohur . Por jo ne qendren ku duhet te ishte , por tek shtepia e saj . Une pata shume turp qe ta takonja dhe gjithashtu kisha frike nga opinioni i asaj kohe . Nuk kam mundur ta shikoj me ate person kurre sepse edhe une u largova nga fshati dhe u martova ne moshen 25 vjet . Nuk ishte martese me dashuri por me mbleseri . Une nuk e donja aspak ate person dhe i lutesha zotit te me ndihmonte qe ta doja sadopak . Ne moshen 26 vjet lind djalin . Kam kaluar 3 vjet e gjysem aty ne shtepi bashke me prinderit e tij, sepse ai ikte ne Greqi dhe vinte njehere ne vit. Edhe pse kaq rralle , ai perseri nuk sillej mire me mua. Kur isha lehone dy javeshe dhe e operuar , ai filloi maltretimen ndaj meje ,duke me maltretuur me shkelma dhe grushta dhe me ka shtire pertoke . Kjo eshte nje histori tjeter te cilen nuk do ta shkruaj tani por heren tjeter…
About the author
